bizim oralarda babamın amcasının oğlu da benim amcamdır. dedemin kardeşi de dedemdir. akrabalık ilişkileri kuşaklara göre değerlendirilir. kendi kuşağımdan biri kardeşim değilse kuzenimdir, bir önceki kuşak amcam, dayım, halam, teyzem; iki önceki kuşak da dedem ve ninemdir. dolayısıyla bu sınıflandırma nedeniyle, normalde insanların sahip olduğundan birkaç kat fazla dedem, amcam ve kuzenim vardır. dayılık ve amcalığım ise, yeğenimin baba ya da anne tarafından akrabası olup olmama göre düzenlenir. eh tabii, kendi kuşağımdan olup amcam olanların sayısını katmıyorum bile! bir de unutmayın ki, babalık ya da annelik yapmasa bile, bir çocuğun annesinin –biri kendi babası olmak üzere- iki ayrı babadan oğlu varsa şayet, biz o diğer babayı –babalık yapmamış olsa bile– üvey baba sayarız. ailemizin öyküsünü okurken bunu aklınızda tutmanızı rica ediyorum.
babamla çok çarpık bir ilişkimiz oldu yaşadığı süre boyunca. o çok genç iken dünyaya geldim, annemle olan ilişkisine birazdan değineceğim ama şunu söylemeliyim, belli bir yaşa kadar ben üvey babamı yani dedemin kardeşini gerçek babam, gerçek babamı da kuzenim sanıyordum. ve birçok şeyi birlikte yaşadık. gayrimeşru olarak aynı kadından çocuğumuz olması dahil! ama bu konuya değinmekten ikimiz de kaçındık. zira iki kardeşin aynı zamanda birbirlerinin amcası ve yeğeni olması, çok hoş karşılanan bir durum değildir.
izin verin akrabalarımı tanıtmaya başlayayım size. ikisi de üvey olan bir ağbim bir de ablam var. ama aynı zamanda onlar benim amcam ve halam. hatta ablam, yani halam, benim amcamın karısı, yani yengem. üstüne üstlük yengemin kocası, yani amcam, benim üvey babamın yeğeni ve teyzemin oğlu. yani aynı zamanda kuzeniz. ama ablama yenge dememem, amcama da kuzen dememem mevcut şartlarda en doğrusu olacak!
öz babamı kuzenim sandığımdan bahsetmiştim. yanlış anlamayın, şaka değil gerçekti bu. zira babam aslında az önce amcamı tanımlarken anladığınız gibi benim teyzemin oğlu. sadece teyzemin oğlu olsa yine iyi, üvey amcamın da oğlu. öz babam, aslında benim hem öz hem üvey kuzenim. dolayısıyla küçük kardeşimin aynı zamanda amcası oluyorum. tabii sadece bununla kalmıyor. küçük kardeşimin abisi benim oğlum olduğundan, onun üvey babası da oluyorum. bir insanın hem öz amcası, hem abisi, hem de üvey amcası olmak, hiç kolay değildir. ama sorun o ki, küçük kardeşimin abisinin üvey babası da benim babam olduğundan kendi oğlumun abisi oluyorum. babamın benimle ilişkisi gözönüne alındığında hangisinin daha çarpık olduğunu bilemiyorum. keşke bununla bitse… babam ile benim aynı kadından çocuk sahibi olmamız, o kadını benim de üvey annem yapıyor. seviştiğin kadının bir şekilde üvey annen olması ne kadar gariptir biliyor musunuz? ama neyse ki büyük çocuk benden!
babamla ve oğlumla ya da öz ve üvey oğullarımla olan doğal ilişkimizi çetrefilleştirmek için değil, vakti geldiği için annemden bahsedeyim. annem benim aslında babaannemin kız kardeşi. dolayısıyla annem aynı zamanda ninem. bu abi ve ablamı amcam ve halam yapar, hatırlatırım. dolayısıyla kendi abi ve ablalarımın yeğeniyim. ama öte yandan kendi oğlumun da dedesiyim bu sayede. çünkü babamın, yani oğlumun dedesinin kuzeniyim annem sayesinde. küçük üvey kardeşim, yani üvey oğlumun da öz dedesi olduğumu farketmişsinizdir muhtemelen. ama kesinlikle masumum bu konuda çünkü bütün bu olan bitenler benim seçimim değildi!
büyükbabam yani dedemin aynı zamanda üvey amcam ve teyzemin kocası olması da benim seçimim değildi. ama bu ilişkilerimizi daha iyi kılabildiğimiz anlamına gelmiyor. çünkü annemin kanını taşıdığım gerekçesiyle benimle konuşmayı reddediyor.
ama bu aralar en büyük sıkıntım bu değil. üvey abim eşinden boşandı ve şimdi benim çocuğumun annesiyle evlenmeyi planlıyor. yani üvey kardeşimin de annesiyle. üstüne üstlük üvey ablam benden hamile!