80’lerin ikinci yarısında ankara’da sakarya caddesi’nin sol tarafındaki -çiçekçilerin olduğu- caddede yerin iki kat dibinde açılan ve iki-üç yıl öncesine kadar da mekânını değiştirmemiş olan çayevi.
açıldığı yıldan bu zamana kadar, devrimcilerin uğrak yeri olmuş olan bu mekân doksanlarda bir ya da iki kez bombalanmış/bombalanmasına teşebbüs edilmiştir.
duvarlarında nâzım’ın, ahmed arif’in, yılmaz güney’in şiirleri olan filiz çayevi, birkaç yıl önce yine aynı caddede birkaç bina yukarıya, daha da önemlisi zeminin dört kat üstüne taşınmıştır.
sahibi erdal abi – ki kendisine 5 yıl boyunca orhan abi dedim-, sözde para kazanmak için koyduğu müzik kutusundan istedikleri müziği çalabilmeleri için para dahi verirdi müşterilerine, hâla para veriyor mu bilemiyorum.
sadece halk müziği ve protest müzik dinlenebilen, sevgiliyle romantik dakikalar geçirmek için değil, dostlarla çay içip sohbet etmek için gidilebilecek bu mekân, sanırsam ankara’da kalitesini bozmadan müşterilerine yirmi yıldır hizmet veren tek mekândır.