henüz dinlenmemiş masallarla büyüyecek, daha yazılmamış öykülerin kahramanı olacaklardır.
bilmediğimiz oyunlar oynayacaklardır belki, güneşin altında yeni olmayan birşeyler yapacaklardır.
belki de bizim gibi olacaklardır, ya da en azından bizim çocukluğumuz gibi bir çocuklukları olacaktır.
hatta bir ömür çocuk kalacaklardır belki, hiç büyümeyeceklerdir.
ve ağladıklarında sesleri daha yüksek çıkmayacaktır bizimkinden.
ve daha kısık sesle ağlayamayacaklardır bizim ağlayışlarımızdan.
olur da büyürlerse bizim gibi,
dinlenmemiş notalara eklenmiş şiirlerde bulacaklardır aşkı, acıyı, mutluluğu ve ölümü.
şiirler yazacak, şiirler okuyacaklardır. büyük kararlar alacak, büyük hayal kırıklıkları ile yıkılacaklardır.
kayıp kıtalarda yaşayacaklardır bir ömür, nefes alacak,sevecek, sevişecek, öleceklerdir.
ama bu satırlar yazılırken henüz çocukturlar, bir gün aramızdan birileri çıkıp onlara olmayan ülkenin çocukları dese de
ve yarım kalsa da hikayeleri,
yoktur milleti çocukların, hüvviyetin anlamını bilmezler.
masallardan başka hangi ülkenin mensubudur ki çocuklar?